Katolicka Szkoła Podstawowa im. Św. Jana Bosko

6 edycja ogólnopolskiego konkursu plastycznego do myśli św. Jana Bosko

Tegoroczne prace konkursowe zawierają ukrytą głęboką myśl: „Bóg cię widzi i kocha”.

Napłynęły one do nas z wielu szkół z całej Polski. Komisja jury w składzie : Małgorzata Kociniak z Punktu Informacji Europejskiej -Europe Direct w Piotrkowie Trybunalskim i artysta plastyk dyrektor artystyczny Ośrodka Działań Artystycznych w naszym mieście Andrzej Hoffman zakwalifikowali do konkursu 73 prace.

Zdaniem jury wszystkie zwracają uwagę oryginalnym podejściem do tematu, zróżnicowanymi technikami wykonania oraz zastosowanymi środkami plastycznego wyrazu, symboliczną kolorystyką, i liternictwem.

W trzech kategoriach wiekowych prace plastyczne najmłodszych dzieci z klas I – III szkoły podstawowej oraz starszych: uczniów klas IV – VI i gimnazjalistów wyróżniono 13 prac , przyznano w każdej kategorii wiekowej łącznie 9 nagród za I , II, III miejsce oraz specjalną dla najmłodszego uczestnika.

Wystawa była uwieńczeniem przedsięwzięcia. Młodzi artyści ukryli tak ważne, a czasem tak dalekie dziś prawdy życiowe. Dzisiejszy świat gna do przodu, niemalże pędzi w zawrotnym tempie. Tak mało mamy czasu, żeby się zatrzymać, pomyśleć, zastanowić nad sensem naszego życia. Jednak gdzieś jest nasz Bóg, bo On spotyka nas tam, gdzie jesteśmy. Bóg przychodzi do nas w taki sposób, który możemy zrozumieć i przyjąć choćby w części.

Każdy z nas może doświadczać obecności Boga na swój sposób: ten, kto lubi relacje z innymi, widzi Boga podczas rozmowy z przyjacielem rodzic odpowiada na uśmiech swojego dziecka, ludzie aktywni i empatyczni odnajdują swój sens pracując z tymi, którzy potrzebują ich pomocy. Człowiek spoglądający w głąb siebie doświadcza Boga rozważając Pismo Święte

Nigdy nie wiemy, co przyniesie nam następny dzień. Czasami przeżywamy wzloty, nieraz upadki. Ale najważniejsze jest, abyśmy zawsze umieli się podnieść i nigdy nie zwątpili. Nawet, gdy los nas ciężko doświadcza, pochylmy głowy i przyjmijmy, że to widocznie ma czemuś służyć, ma to głębszy, ukryty sens. Im niżej człowiek upada, tym wyżej pragnie się wzbić jego świadomość. Jest zatem czymś naturalnym to, że osieroceni i zrozpaczeni w swej niekończącej się udręce, zwracamy się do Boga.

s. dyrektor Jadwiga Pruska i organizatorzy